پیام رئیس کانون سردفتران و دفتریاران به مناسبت هفتمین روز درگذشت مرحوم عباس سعیدی
هفت روز گذشت؛ انگار هنوز صدایش به گوش می رسد که دارد فریاد می زند ؛ ای دوستان! رفتنم را باور کنید. بی شک، آدم ها می روند اما خاطره ها هرگز!
هفت روز گذشت
کُلُّ مَن عَلَیهَا وَ یَبقی وَجهُ رَبِّکَ ذُوالجَلالِ وَالاِکرامِ
هر از گاهی بانگ "انالحق" سر می دهد این "مرگ" و ما باز هم از بی خبرانیم!
هفت روز گذشت؛ انگار هنوز صدایش به گوش می رسد که دارد فریاد می زند ؛
ای دوستان! رفتنم را باور کنید.
بی شک، آدم ها می روند اما خاطره ها هرگز!
همه می دانیم و بسیار هم می گوییم که "مرگ" ، حق است ولی اغلب، غافل می شویم که نباید "حق" را فراموش کرد.
زنده یاد عباس سعیدی ، همیشه بشاش بود و با تبسمی همیشگی بر لب و گشاده رویی ، پاسخگوی ارباب رجوع در دفتر اسناد رسمی و همکاران هیئت مدیره کانون سردفتران و دفتریاران بود. او در عین حال که متبسم بود، مطیع بی چون و چرای قانون بود. انضباط مالی و خوش خلقی، دو روی سکه ی خوشروی ایشان در کانون بود.
او در رفاقت، برادر بود و در همکاری، رفیق و دلسوز و همیشه در مسیر دوستی و عشق و محبت و مهربانی گام بر می داشت و مرام همیشگی اش ، "مدارا کردن با مردم" بود.
همزمانی رفتنش با ایام سوگواری آل الله در روزهای پایانی ماه صفر المظفر ؛ تدفین در سالروز شهادت حضرت ختمی مرتبت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آل و سلم و سبط اکبر ایشان، حضرت امام حسن المجتبی علیه السلام ؛ و مقارنت سومین روز کوچ ملکوتی اش با سالروز شهادت حضرت شمس الشموس امام علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه و الثناء ؛ جملگی نشان از ارادت این مومن به خدا و رسول و آل طه صلوات الله علیهم اجمعین است.
به یقین ، فلسفه ی آفرینش ، حیات جاودان و ابدی است ؛ خوشا ایشان که در این ایام، رفت و به آرامش رسید.
و اما معنای تسلیم در برابر تقدیر الهی ، جز تسلیت دادن به بازماندگان و طلب غفران و رحمت و آمرزش برای عزیز از دست رفته ، نیست.
هرچند ما خود ، در غم از دست دادن رفیقی همراه ، صاحب عزا و شریک این مصیبت هستیم ؛ از خداوند متعال ، علو درجات و مغفرت و بهشت جاودان برای زنده یاد جناب آقای عباس سعیدی و صبر جمیل و شکیبایی برای بازماندگان معزز و خانواده مکرم ایشان خواهانیم که خداوند با صابران است.